ഏതാനും മാസങ്ങള്ക്ക് മുമ്പ് കണ്ണൂര് ജില്ലയിലെ ശ്രീകണ്ഠാപുരത്തിനടുത്തുള്ള ‘കക്കണ്ണന്പാറ’ എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഒരു ചെങ്കല്പ്പാറപ്രദേശം സന്ദര്ശിക്കുകയുണ്ടായി. വിശാലമായതും അവിടവിടെയായി മാത്രം കുറ്റിച്ചെടികളും മുള്പ്പൊന്തകളുള്ളതുമായ ഈ ചെങ്കല്ക്കുന്നില് വളര്ന്നു നില്ക്കുന്ന മലങ്കാരയുടെ കായ്കള് തേടിയായിരുന്നു ശലഭനിരീക്ഷകരായ ഞങ്ങളുടെ യാത്ര. മലങ്കാരയുടെ കായ്കള്ക്കുള്ളില് ജീവിതചക്രം പൂര്ത്തിയാക്കി ശലഭമായി മാറുമ്പോള് മാത്രം കായുടെ പുറന്തോടിന് വെളിയിലേക്ക് വരുന്ന വന്പേരനീലി (Large guava blue) എന്ന ചെറു ശലഭത്തെ കണ്ടെത്തുകയായിരുന്നു ഞങ്ങളുടെ ലക്ഷ്യം. ഉണങ്ങാറായതും പഴുത്തതുമായ നൂറിലധികം കായ്കള് പരിശോധിച്ചതില് ഏതാനും ചിലതില് മാത്രമേ ഈ ശലഭത്തിന്റെ ലാര്വകള് ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ.
ഏഷ്യയിലെ ഉഷ്ണമേഖലാ പ്രദേശങ്ങളിലും ആഫ്രിക്കയിലും വളരുന്ന ചെറുവൃക്ഷമാണ് മലങ്കാര. പശ്ചിമഘട്ടത്തിലെ ആര്ദ്ര ഇലപൊഴിയും വനങ്ങളിലും ചെങ്കല്കുന്നുകളിലും കാണപ്പെടുന്ന ഈ വൃക്ഷത്തിന് നാലോ അഞ്ചോ മീറ്റര് ഉയരമുണ്ടാകും. പത്രകക്ഷങ്ങളില് സമ്മുഖമോ അപൂര്വ്വമായി ഏകാന്തരമോ ആയ കൂര്ത്ത മുള്ളുകളുണ്ടാകും. അഗ്രഭാഗം കൂര്ത്ത ഇലകള്ക്ക് 4.5 സെന്റീമീറ്റര് നീളവും രണ്ടു സെന്റീമീറ്ററോളം വീതിയും കാണും. ഇലകള് സമ്മുഖമായി വിന്യസിച്ചിരിക്കുന്നു. ശാഖാഗ്രങ്ങളില് ഒറ്റക്കോ രണ്ടോ മൂന്നോ കൂട്ടമായോ ആണ് പൂക്കള് ഉണ്ടാവുക. പൂവിന് ആദ്യം തൂവെള്ള നിറമാണ്. പിന്നീട് ക്രീം നിറമോ മഞ്ഞനിറമോ ആയിത്തീരുന്നു. സുഗന്ധമുണ്ട്.
ബാഹ്യദളപുടത്തിനും ദളപുടത്തിനും കുഴലിന്റെ ആകൃതിയാണ്. ദളപുടങ്ങള്ക്ക് രണ്ട് സെന്റീമീറ്ററോളം നീളം കാണും. കേസരങ്ങള് അഞ്ച്. അണ്ഡാശയത്തിന് രണ്ട് അറകള് ഉണ്ട്. ഓരോന്നിലും അനേകം ബീജാണ്ഡങ്ങള്. ആഗസ്റ്റ്-ഒക്ടോബറില് കായ്കള് വിളയുന്നു. വിളഞ്ഞ കായ്കള്ക്ക് മഞ്ഞനിറമാണ്. പേരയ്ക്കയുടെ ആകൃതിയാണ്. പുറന്തോട് കട്ടിയുള്ളതാണ്.
കാര, കാട്ടുനാരങ്ങ, പന്നിക്കാര, പുനംകാര, മങ്കക്കായ്, കാരച്ചുള്ളി എന്നീ പേരുകളിലും അറിയപ്പെടുന്ന ഈ സസ്യത്തിന്റെ ശാസ്ത്രനാമം Catunaregam spinosa എന്നാണ്. കാട്ടുനാരകം എന്ന പേരിന്റെ ലാറ്റിന് രൂപമാണിത്. സ്പൈനോസ എന്ന സ്പീഷീസ് നാമം മുള്ളുകളെ സൂചിപ്പിക്കുന്നതാണ്. ചെത്തിയുടെ കുടുംബത്തില് (Rubiaceae) ഉള്പ്പെടുന്നു. Common emetic nut, False guava, Mountain pomegranate, Spiny randia എന്നിവയാണ് ഇംഗ്ലീഷ് നാമങ്ങള്. മദലഫലം, പിണ്ടി, കര്ക്കടം, ഗ്രന്ഥിഫലം എന്നിവയാണ് സംസ്കൃത നാമങ്ങള്.
വര്ഷങ്ങള്ക്ക് മുന്പു തന്നെ ഔഷധാവശ്യങ്ങള്ക്ക് ഈ വൃക്ഷം ഉപയോഗിച്ചിരുന്നു. 1683-ല് പ്രസിദ്ധീകൃതമായ ഹോര്ത്തൂസ് മലബാറിക്കൂസ് എന്ന ഗ്രന്ഥത്തിന്റെ നാലാം വോള്യത്തില് കാട്ടുനാരകം എന്ന പേരില് ഈ സസ്യത്തെക്കുറിച്ച് പരാമര്ശമുണ്ട്. ഇതിന്റെ ഔഷധ ഗുണത്തെക്കുറിച്ച് ഈ ഗ്രന്ഥത്തില് പറയുന്നത് ഇപ്രകാരമാണ്. ഈ മരത്തിന്റെ ഇലയുടെ നീര് തുമ്മലിന് നല്ലതാണ്. ഇതില് തിപ്പലി, ചുക്ക്, പഞ്ചസാര ഇവ ചേര്ത്ത് കഴിച്ചാല് ചുമയും ശ്വാസകോശ രോഗങ്ങളും ശമിക്കും. ഇലയിട്ട വെള്ളത്തില് കുളിച്ചാല് സന്ധിവേദനയും ക്ഷീണവും മാറും.
ഇതിന്റെ ഫലം ഉണക്കിപ്പൊടിച്ചത് വിഷം ഉള്ളില്ച്ചെന്നവരെ ഛര്ദ്ദിപ്പിക്കുവാന് നല്കാറുണ്ടായിരുന്നു. പഴുത്ത കായ്കളും വിത്തും വിഷമുള്ളതാണെങ്കിലും ഔഷധമാണ്. ഫലത്തിലെ മധുരക്കുഴമ്പ് വയറിളക്കം, കൃമി, പനി, പകര്ച്ചവ്യാധികള് എന്നിവയ്ക്ക് നല്ലതാണ്. കായ്കള് മീന്പിടിക്കുന്നതിനുള്ള ‘നഞ്ച്’ ആയി ഉപയോഗിക്കാറുണ്ട്.
ഈടും ഉറപ്പുമുള്ള തടി ഊന്നുവടിയായി ഉപയോഗിച്ചിരുന്നു. കൂടാതെ ചില കാര്ഷികോപകരണങ്ങള് നിര്മ്മിക്കുന്നതിനും ഉപയോഗിച്ചിരുന്നു.
ഈ കുറിപ്പിന്റെ തുടക്കത്തില് സൂചിപ്പിച്ചതുപോലെ വന്പേരനീലി എന്ന ചിത്രശലഭത്തിന്റെ ലാര്വാ ഭക്ഷണ സസ്യമാണിത്. കൂടാതൈ പേരനീലി (Common guava blue) എന്ന ചിത്രശലഭത്തിന്റെ ലാര്വകളും ഇതിന്റെ ഫലത്തിനുള്ളിലാണ് വളരുന്നത്.